top of page

ΣΥΜΒΟΛΑ

Βυζαντινός Δικέφαλος Αετός

​

Ο δικέφαλος αετός είναι ένα σύμβολο που απαντάται συχνά σε οικόσημα, εμβλήματα και σημαίες. Συνδέεται επίσης και με τη βυζαντινή αυτοκρατορία, καθώς στη βυζαντινή οικοσημολογία, τα δύο κεφάλια του αετού αντιπροσωπεύουν τη διπλή εξουσία του αυτοκράτορα (κοσμική και θρησκευτική), καθώς και την κυριαρχία των βυζαντινών αυτοκρατόρων από την ανατολή έως τη δύση.

​

Διάφορα ανατολικο-ευρωπαϊκά έθνη το υιοθέτησαν από τους Βυζαντινούς και συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν ως εθνικό σύμβολό τους μέχρι σήμερα, όπως η Σερβία, το Μαυροβούνιο, η Αλβανία, η Αρμενία και παλιότερα η Ρωσική Αυτοκρατορία.

​

Δικέφαλοι αετοί έχουν χρησιμοποιηθεί ως διακοσμητικά στοιχεία για πολλούς αιώνες. Έχουν βρεθεί σε αρχαιολογικά ευρήματα του πολιτισμού των Χετταίων που χρονολογούνται από τον 20ό αιώνα π.Χ. ως τον 13ο αιώνα π.Χ..[1] Κυλινδρικές σφραγίδες που ανακαλύφτηκαν στο Bogazkoy, μια αρχαία πρωτεύουσα των Χετταίων που βρίσκεται στην σημερινή Τουρκία, φέρουν την απεικόνιση ενός δικέφαλου αετού με φτερά. Πιθανώς είναι από τον 18ο αιώνα π.Χ., και χρησιμοποιείτο σε εμπορικές συναλλαγές. Μία παρόμοια αναπαράσταση βρίσκεται στην ίδια περιοχή σε δύο αρχαία μνημεία: στο Alacahöyük (περίπου 1.400 π.Χ.) και στο Yazilikaya (πριν από το 1.250 π.Χ.). Η δεύτερη απεικόνιση φαίνεται να έχει θρησκευτικό πλαίσιο, με τον αετό να είναι σύμβολο μιας θεότητας. Ο δικέφαλος αετός σιγά σιγά παύει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου των Χετταίων από τον 9ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 7ο αιώνα π.Χ., και τελικά εξαφανίζεται μετά από το τέλος της αυτοκρατορίας. πηγή: wikipedia

Η ελιά στην ορθοδοξία

​

Από τα προϊστορικά χρόνια τα δύο πολύτιμα υγρά του μεσογειακού χώρου, το έλαιον και ο οίνος φαίνεται να διαδραματίζουν το δικό τους ξεχωριστό ρόλο σε διάφορες τελετές. Στα προϊστορικά νεκροταφεία υπάρχουν εγκαταστάσεις έκθλιψης σταφυλιών και πιθανόν ελαιοκάρπου. Η αρχαία χρήση του λαδιού στην ταφική τελετουργία έχει διατηρηθεί και στη χριστιανική θρησκεία.


Η ελιά είναι το μόνο φυτό που αναφέρεται πάνω από 170 φορές στη Βίβλο. Κλαδί ελιάς στέλνει ο Θεός με το περιστέρι στον Νώε, σύμβολο του θείου ελέους, της γαλήνης και της ειρήνης. Ιερό σύμβολο του κύκλου της ζωής χρησιμοποιείται σε όλες τις σημαντικές στιγμές και τελετουργίες, γέννηση, βάπτιση, γάμο και θάνατο. Πιο συγκεκριμένα, με λάδι ελιάς αλείφεται το μωρό στο μυστήριο της βάπτισης ενώ είναι σημαντικός ο ρόλος του στο μυστήριο του Ευχέλαιου. Σύμφωνα με μια άλλη ελληνική παράδοση, τα "λαδαδέλφια", άτομα δηλαδή που έχουν δεχθεί το λάδι της βάπτισης από τον ίδιο νονό, δεν επιτρέπεται να παντρευτούν.


Με λάδι ελιάς έχριζαν τους βασιλείς και τους ιερείς ως αντιπρόσωπους του Θεού.
Με λάδι ελιάς ανάβουν τα καντήλια στις εκκλησιές μας και παρασκευάζεται το Άγιο Μύρο. Το καλύτερο λάδι και για θεραπευτικούς σκοπούς στα νεότερα χρόνια θεωρήθηκε αυτό ακριβώς που προέρχονταν από τους ναούς. Θεωρήθηκε θαυματουργό από τους πιστούς, ενώ συχνά το αποκτούσαν βουτώντας κομμάτια από βαμβάκι στα καντήλια που φώτιζαν τις εικόνες των αγίων., μυρώνονταν δηλαδή με λάδι από το καντήλι που έκαιγε μπροστά σε θαυματουργές εικόνες. 

Πηγή: Μυρσίνη Λαμπράκη “Λάδι γεύσεις και πολιτισμός 5.000 χρόνων” 
Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα
 

Το Ιερό Παγώνι

​

Αυτό το εκπληκτικό πλάσμα, το παγώνι, έχει μεγάλη σχέση με τα πνευματικά πεδία. 
Για να καταλάβουμε τη σχέση του παγωνιού με τους πνευματικούς κόσμους, πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας σε κάποια από τα χαρακτηριστικά του. Και πρώτα από όλα, στην εντυπωσιακή του εμφάνιση. Το φτέρωμα της ουράς του παγωνιού είναι μια εντυπωσιακή βεντάλια, γεμάτη χρώμα, ιριδισμούς και πολυπλοκότητα. Και όχι μόνον αυτό: επίσης διαθέτει μια αυστηρότατη συμμετρία, με άξονα το κεντρικό της φτερό, η μία πλευρά αντικατοπτρίζει απόλυτα, μα απόλυτα, την άλλη. Επίσης οι απολήξεις των φτερών του παγωνιού δημιουργούν ένα σχέδιο που μοιάζει με μάτι, οπότε όταν ανοίγει τα φτερά του σε πλήρη δόξα, μοιάζει να έχει χίλια μάτια. Και, τέλος, όταν απλώνεται αυτή η ουρά, κρύβει με τη μεγαλοπρέπειά της όλη την πραγματικότητα που υπάρχει πίσω της. Κατακυριεύει τον χώρο, απλώνεται σε όλο το οπτικό πεδίο του παρατηρητή. Είναι δηλαδή μια οφθαλμαπάτη. Έχουμε αρχίσει να πιάνουμε το νήμα και το νόημα.


Μα, για τους πνευματικούς αναζητητές, αυτός ο κόσμος δεν είναι παρά μια οφθαλμαπάτη, ή για την ακρίβεια, μια πλάνη όλων των αισθήσεων. Εδώ είναι που το παγώνι έγινε σύμβολο των παράδοξων κόσμων. Το φτέρωμά του είναι ακριβώς το πέπλο, που μας αποκρύπτει τον πραγματικό κόσμο, μας ζαλίζει με την ωραιότητα, τα σχήματα και τα χρώματά του. Και δεν μας αφήνει να δούμε αυτό που είναι πίσω του. Πραγματικά, έξοχος συμβολισμός.
Αυτοί είναι οι προφανείς λόγοι, που το παγώνι μετατράπηκε σε ένα τόσο ισχυρό σύμβολο. 
Πηγή: http://www.oroskopos.tv

bottom of page